- пазябліць
- пазябліць
зак.
Вспахать поле осенью под весенний посев (зябь).Загадае (маці), калі на поле ехаць, калі гной вывезці, на зіму пазябліць. Калюга.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.
